- HABER7
Hamas’ın silahlı kanadı İzzeddin El Kassam Tugayları, 7 Ekim sabahı işgalci İsrail’in saldırılarına karşılık verdi. ‘Aksa Tufanı’ faaliyetine başladı. İsrail ordusu da Gazze Şeridi’ne saldırarak binlerce Filistinliyi öldürdü.
İsrail’in 7 Ekim’den bugüne 27 gündür yoğun saldırı altında olduğu Gazze 9 bin 61 sivil katledildi.
HER ŞEY 2 KASIM’DA YAZILAN BİR MEKTUPLA BAŞLADI
Filistin’de yıllardır devam eden İsrail zulmü ne olacak? Ne zaman başladı? İşte binlerce masum insanı hayatından alan İsrail 2 Kasım 1917 yazılmış bir mektupla başlayarakKanlı planın tarihi…
1917 BALFOUR DEKLARASYONU
2 Kasım 1917 1991 yılında dönemin İngiltere Dışişleri Bakanı Arthur Balfour, Lionel Walter Rothschild’e hitaben bir mektup yazdı. Mektubun yalnızca 67 kelimeden oluşan içeriği, Filistin üzerinde bugün de hissedilen derin bir etki yarattı.
Mektup, İngiliz hükümetine “Filistin’de Yahudi halkı için ulusal bir yurt kurma” ve “bu hedefin gerçekleştirilmesini” kolaylaştırma taahhüdünde bulunuyordu.
Bu mektup Balfour Deklarasyonu olarak biliniyor.
Böylece İngiltere, Siyonist harekete, nüfusunun yüzde 90’ından fazlasını Filistinli Arapların oluşturduğu bir ülke vaat ediyordu.
İNGİLİZLER 1948 YILINA KADAR YAHUDİ GÖÇÜNÜ KOLAYLAŞTIRDI
İngiliz Mandası 1923’te kuruldu ve 1948’e kadar sürdü. Bu süre zarfında İngilizler kitlesel Yahudi göçünü kolaylaştırdı.
Yeni sakinlerin çoğu Avrupa’daki Nazizm’den kaçıyordu.
Filistinliler, ülkelerinin değişen demografik yapısından ve İngilizlerin topraklarına el koyarak Yahudi yerleşimcilere vermesinden endişe duyuyorlardı.
ARAP İSYANI 1936’DA BAŞLADI
Artan gerilimler 1936’dan 1939’a kadar süren Arap İsyanına yol açtı.
Nisan 1936’da yeni kurulan Arap Ulusal Komitesi, İngiliz sömürgeciliğini ve artan Yahudi göçünü protesto etmek için pasif direniş çağrısında bulundu.
Altı ay süren grev, toplu tutuklama kampanyası başlatan İngilizler tarafından vahşice bastırıldı.
İsyanın ikinci aşaması 1937’nin sonlarında başladı ve İngiliz güçlerini ve sömürgeciliği hedef alan Filistinli köylü direniş hareketi tarafından yönetildi.
1939’un ikinci yarısında İngiltere, Filistin’e 30.000 asker konuşlandırmıştı.
Köyler havadan bombalanıyor, sokağa çıkma yasakları uygulanıyor, evler yıkılıyor, idari gözaltılar ve yargısız infazlar yaygınlaşıyordu.
Buna paralel olarak İngilizler, Yahudi yerleşimcilerle işbirliği yaptı ve İngilizlerin önderliğinde silahlı gruplardan oluşan bir “isyan karşıtı güç” oluşturdu.
Yahudi terör örgütü Haganah’ı genişletmek için gizlice silahlar ithal edildi ve silah fabrikaları kuruldu.
| Bu üç yıllık isyan döneminde; 5.000 Filistinli öldürüldü. 15.000 ila 20.000 Filistinli yaralandı. 5.600 Filistinli hapsedildi. |
1947 BM’NİN PAYLAŞIM PLANI
1947’ye gelindiğinde Yahudi nüfusu Filistin’in yüzde 33’üne ulaşmıştı, ancak toprakların yalnızca yüzde 6’sına sahiplerdi.
Birleşmiş Milletler, 1947 Bölünme Planında Arap ve Yahudi devletleri olarak Filistin
Filistin ile Kudüs’ün bölünmesini öngören 181 sayılı Karar kabul edildi.Filistinliler bu planı reddetti.
Çünkü bu plan, verimli kıyı bölgesinin birden fazlası dahil olmak üzere Filistin’in yaklaşık yüzde 55’ini Yahudi devletine tahsis ediyordu.
O dönemde Filistinliler tarihi Filistin topraklarının yüzde 94’üne sahipti ve nüfusun yüzde 67’sini oluşturuyordu.
BÜYÜK FELAKET NAKBA
Siyonist teröristler, 14 Mayıs 1948’de İngiliz mandasının sona ermesinden önce bile Filistin kasaba ve köylerini yok etme operasyonlarına başlamıştı.
Nisan 1948’de Kudüs’ün eteklerindeki Deir Yasin köyünde 100’den fazla Filistinli erkek, kadın ve çocuk öldürüldü. Bu olay operasyonun geri kalanının gidişatını belirledi.
1947’den 1949’a kadar 500’den fazla Filistin köyü, kasabası ve şehri ” NekbaDüzinelerce katliam da dahil olmak üzere tahminen 15.000 Filistinli öldürüldü.
Siyonist hareket tarihi Filistin topraklarının yüzde 78’ini ele geçirdi. Geriye kalan yüzde 22’lik kısım ise işgal altındaki Batı Şeria ve kuşatma altındaki Gazze Şeridi olarak ikiye bölündü.
Tahminen 750.000 Filistinli evlerinden zorla çıkarıldı. Bugün onların torunları, Filistin ve komşu ülkeler Lübnan, Suriye, Ürdün ve Mısır’daki 58 bakımsız kampta altı milyon mülteci olarak yaşıyor.
15 Mayıs 1948’de İsrail kuruluşunu ilan etti.
Ertesi gün ilk Arap-İsrail savaşı başladı ve Ocak 1949’da İsrail ile Mısır, Lübnan, Ürdün ve Suriye arasında ateşkes ilan edilmesiyle çatışmalar sona erdi.
Aralık 1948’de BM Genel Kurulu, Filistinli mültecilere geri dönüş hakkı sağlayan 194 sayılı kararı kabul etti.
Yeni kurulan İsrail devletinde en az 150.000 Filistinli kaldı. Sonunda İsrail vatandaşlığı verilene kadar neredeyse 20 yıl boyunca sıkı askeri işgal altında yaşamak zorunda kaldılar.
Mısır Gazze Şeridi’ni ele geçirdi ve 1950’de Ürdün Batı Şeria üzerinde idari yönetime başladı. Filistin Kurtuluş Örgütü (FKÖ) 1964’te kuruldu ve bir yıl sonra El Fetih siyasi partisi kuruldu.
1967 ALTI GÜN SAVAŞLARI VE NAXSA
5 Haziran 1967’de İsrail ile Arap ordularından oluşan koalisyon arasında Altı Gün Savaşı gerçekleşti.
İsrail; Gazze Şeridi, Batı Şeria, Doğu Kudüs, Suriye’nin Golan Tepeleri ve Mısır Sina Yarımadası da dahil olmak üzere tarihi Filistin topraklarının geri kalanını işgal etti.
Bu, bazı Filistinlilerin ikinci bir zorunlu göçüne veya Arapça’da “gerileme” anlamına gelen Naksa’ya yol açtı.
1987 İLK İNTİFADA
İlk Filistin İntifadası, Aralık 1987’de Gazze Şeridi’nde bir İsrail kamyonunun Filistinli işçileri taşıyan iki minibüsle çarpışması sonucu dört Filistinlinin ölmesiyle başladı.
Protestolar hızla Batı Şeria’ya yayıldı ve Filistinli gençler İsrail ordusunun tanklarına ve askerlerine taş atmaya başladı.
İsrail ordusunun sert tepkisi dönemin Savunma Bakanı Yitzhak Rabin tarafından savunuldu. “Kemiklerinizi Kırın”siyasetiyle özetlenmiştir.
Bu politika, yargısız infazları, üniversitelerin kapatılmasını, aktivistlerin sınır dışı edilmesini ve konutların yıkılmasını içeriyordu. İntifadayı çoğunlukla gençler yönetiyordu. İsrail işgaline son verilmesi ve Filistin’in bağımsızlığının sağlanması amaçlandı.
1988 yılında Arap Birliği, Filistin Kurtuluş Örgütü’nü Filistin halkının tek temsilcisi olarak tanıdı.
İntifada halk hareketleri, kitlesel protestolar, sivil itaatsizlik, yeterince organize edilmiş grevler ve sosyal kooperatiflerle karakterize edildi.
SİYONİST YERLEŞİM İNŞAATI BAŞLADI
İşgal altındaki Batı Şeria ve Gazze Şeridi’nde Siyonist yerleşim birimlerinin inşasına başlandı.
Siyonist yerleşimcilere İsrail vatandaşı olmanın tüm hakları ve ayrıcalıkları tanındı.
Filistinliler ise ayrımcı ve her türlü siyasi ve sivil haktan yoksun bir askeri işgal altında yaşamak zorunda kaldı.
|
İsrailli insan hakları örgütü B’Tselem’e göre İntifada sırasında 237’si çocuk 1.070 Filistinli İsrail güçleri tarafından öldürüldü. 175.000’den fazla Filistinli tutuklandı. |
İntifada aynı zamanda uluslararası toplumu da çatışmaya çözüm aramaya yöneltti.
İntifada, 1993 yılında Oslo Anlaşmalarının imzalanması ve işgal altındaki Batı Şeria ve Gazze Şeridi’nin bazı bölgelerinde sınırlı özerkliğe sahip geçici bir hükümet olan Filistin Yönetimi’nin kurulmasıyla sona erdi.
FKÖ İsrail’i iki devletli çözüm temelinde tanıdı.
Batı Şeria’nın yüzde 60’ı ve bölgenin toprak ve su kaynaklarının çoğu
İsrail’e kontrolü veren anlaşmalar FKÖ tarafından imzalandı.
Filistin Yönetimi’nin, Batı Şeria ve Gazze Şeridi’nde başkenti Doğu Kudüs olan bağımsız bir devleti yönetecek ilk seçilmiş Filistin hükümetinin önünü açması gerekiyordu, ancak bu asla gerçekleşmedi.
İSRAİL GAZZE ETRAFINA ELEKTRONİK ÇİTLER VE DUVARLARLA İNŞA EDİLDİ
1995 yılında İsrail, Gazze Şeridi’nin çevresine elektronik bir çit ve beton duvar inşa ederek bölünmüş Filistin toprakları arasındaki etkileşimi kesti.
2000 YILINDA İKİNCİ İNTİFADA
İkinci İntifada, 28 Eylül 2000’de Likud Partisi lideri Ariel Şaron’un Mescid-i Aksa’ya provokatif bir ziyaret yapmasıyla başladı.
Filistinli protestocularla İsrail güçleri arasında iki gün içinde çıkan çatışmalarda 5 Filistinli öldü, 200 kişi de yaralandı.
Bu olay büyük çaplı bir silahlı ayaklanmaya yol açtı. İntifada sırasında İsrail, Filistin ekonomisine ve altyapısına benzeri görülmemiş bir zarar verdi.
İsrail, Filistin Yönetimi’nin idaresindeki bölgeleri bir kez daha işgal etti.
Yaygın yerleşim inşaatlarıyla birlikte Filistinlilerin geçim kaynaklarını ve topluluklarını yok eden bir ayırma duvarı inşa etmeye başladı.
Yerleşimler uluslararası hukuka göre yasa dışıdır. Ancak yıllar geçtikçe yüzbinlerce Yahudi yerleşimci çalıntı Filistin topraklarında kurulan kolonilere taşındı.
Yerleşimciler Batı Şeria’yı parçalarken, Filistinlilerin yaşam alanı her geçen gün daralıyor.
Oslo Anlaşmaları imzalandığında, Doğu Kudüs de dahil olmak üzere Batı Şeria’da 110.000’den biraz fazla Yahudi yerleşimci yaşıyordu. Bugün bu rakam 700.000’in üzerindedir.
FKÖ lideri Yaser Arafat 2004’te öldü ve İkinci İntifada bir yıl sonra sona erdi.
Gazze Şeridi’ndeki İsrail yerleşimleri dağıtıldı.
9.000 yerleşimci İsrail askerleriyle birlikte bölgeyi terk etti.
SOYKIRIM PLANI GAZZE’DE ADIM ADIM UYGULANIYOR
İsrail, Gazze’ye 2008, 2012, 2014 ve 2021’de dört kez uzun vadeli askeri saldırılar düzenledi.
Aralarında çocukların da bulunduğu binlerce Filistinli öldürüldü, on binlerce ev, okul ve işyeri yıkıldı.
İsrail ablukası; Yeniden inşanın neredeyse imkansız hale gelmesi, çelik ve çimento gibi inşaat malzemelerinin Gazze’ye ulaşmasını engelledi.
2008’deki saldırıda fosfor gazı gibi uluslararası yasaklı silahlar kullanılmıştı.
İsrail, 2014’te 50 gün içinde 1.462’si sivil, 500’e yakını çocuk olmak üzere 2.100’den fazla Filistinliyi öldürdü.
İsrail saldırılarında yaklaşık 11.000 Filistinli yaralandı, 20.000 ev yıkıldı, yarım milyon insan yerinden edildi.
İsrail’in 7 Ekim 2023’ten sonra düzenlediği saldırılarda 9 bin 61 kişi hayatını kaybetti.
1948 BM Soykırım Sözleşmesi’nde “soykırım” olarak tanımlanan 5 fiil bulunmaktadır:
|
Belirli bir kümenin yok edilmesi |
İsrail şu anda bu eylemlerden en az 4’ünü Gazze’de uyguluyor.
